سرویس دفاع مقدس و انقلاب اسلامی :
تکریم پیامبر خاتم و ائمه هدى (ع) از حضرت فاطمه زهرا (س) و ستایش همه علما و
متفکران شیعه و اهل سنت از آن حضرت، نشان دهنده عظمت توصیفناپذیر حضرت فاطمه زهرا
(س) بعنوان گوهر صدف نبوت و ولایت است.
این نمىشود که ما دم از
محبت فاطمهى زهرا(سلاماللَّه علیها) بزنیم، در حالى که آن بزرگوار براى خاطر
گرسنگان، نان را از گلوى خود و عزیزانش -
مثل حسن و حسین(علیهماالسّلام) و پدر
بزرگوارشان(علیهالسّلام) - برید و به آن فقیر داد؛ نه یک روز، نه دو روز؛ سه روز!
ما مىگوییم پیرو چنین کسى هستیم؛ ولى ما نه فقط نان را از گلوى خود نمىبُریم که
به فقرا بدهیم، اگر بتوانیم، نان را از گلوى فقرا هم مىبُریم.
جهاد آن بزرگوار در میدانهاى مختلف،
یک جهاد نمونه است. در دفاع از اسلام؛ در دفاع از امامت و ولایت؛ در حمایت از
پیغمبر؛ در نگهدارى بزرگترین سردار اسلام، یعنى امیرالمؤمنین که شوهر او بود.
خداوند با توجه به معرفت، خلوص، صبر
و فداکاری حضرت فاطمه زهرا(س) آن حضرت را مرکز فیوضات خود قرار داده است و ما که
خود را محب آن بانوی بزرگ اسلامی می دانیم باید در اطاعت، عبادت و جهاد رهرو آن
حضرت باشیم.
ما محبت به آن حضرت را باید در عمل
خود نشان دهیم. آیا به راستی ما نیز همانند فاطمه زهرا(س) حاضریم برای سیر کردن
گرسنگان قرص نانی را از گلوی خود وفرزندانمان بزنیم؟
خودسازی و تأثیر سازنده در محیط
زندگی انسانها راهی است که فاطمه زهرا (س) پیمود و ما نیز به عنوان پیروان آن حضرت
باید در همین راه حرکت کنیم.
زهرای اطهر (س) در زندگی پیامبر
اسلام و علی ابن ابیطالب به مانند نوری می درخشد و زنان مسلمانان ما باید با الگو
قراردادن زندگی آن حضرت خود را از دریای معرفت و کرامت فاطمه زهرا (س) بهره مند
سازند.
حضرت زهرا (س) با تحمل سختیها،
مشقات فراوان و امتحانهاى دشوار در دوران کوتاه زندگانى خود، نجات بخش بشریت و
فرشته نجات انسانها در طول تاریخ شدند.
اسلام می خواهد رشد فکری. سیاسی و
علمی زنان به حد اعلاء برسد و وجودشان برای جامعه حداکثر استفاده را داشته باشد.
پیامبر عظیم الشأن اسلام با این
اعتقاد که فاطمه زهرا(س) نمونه ی یک انسان کامل است بر دست او بوسه زد و این امر
نباید یک مسئله ی عاطفی در نظر گرفته شود. نگرش اسلام به زن از باب تکامل معنوی و
انسانی اوست و در بررسی های مربوط به فرهنگ،مسائل اجتماعی و پرورش علمی زنان باید
بر این اساس عمل شود.
این خیر کثیرى که خداوند متعال در
سورهى مبارکهى کوثر مژدهى آن را به پیامبر اکرم داد و فرمود: «انّا اعطیناک
الکوثر»- که تأویل آن، فاطمهى زهرا (سلاماللَّه علیها) است - درحقیقت مجمع همهى
خیراتى است که روزبهروز از سرچشمهى دین نبوى، بر همهى بشریت و بر همهى خلایق
فرو مىریزد. خیلىها سعى کردند آن را پوشیده بدارند و انکار کنند، اما نتوانستند؛
«واللَّه متمّ نوره و لو کره الکافرون».
ما باید شایستگى خود را ثابت کنیم.
مگر نمىگوییم که جهیزیهى آن بزرگوار چیزهایى بود که انسان با شنیدن آنها اشکش
جارى مىشود؟ مگر نمىگوییم که این زن والامقام، براى دنیا و زیور دنیا هیچ ارزشى
قائل نبود؟ مگر مىشود که روزبهروز تشریفات و تجملگرایى و زر و زیور و چیزهاى پوچ
زندگى را بیشتر کنیم و مهریهى دخترانمان را زیادتر نماییم؟!
این خود یک معجزهى اسلام است؛ یعنى
فاطمهى زهرا (سلاماللَّهعلیها) در عمر کوتاه خود به مقامى میرسد که سیدهى نساء
عالمین است؛ یعنى از همهى زنان بزرگ و قدّیس طول تاریخ برتر است. این چه عاملى
است، این چه نیروئى است، این چه قدرت متحولکنندهى عمیق درونى است که از یک انسان
در این مدت کوتاه، میتواند یک چنین اقیانوس معرفت و عبودیت و قداست و عروج معنوى
بسازد؟ خود این، معجزهى اسلام است.
نعمت بزرگى است تولّاى فاطمهى زهرا
و صدیقهى کبرى (سلاماللَّهعلیها) براى ما. خدا را شکر که او را شناختیم؛ خدا را
شکر که خودمان را به ذیل عنایت او متوسل کردیم و خدا را شکر که نعمت وجود او را قدر
دانستیم، به او توسل جستیم، از او معرفت خواستیم، به او محبت ورزیدیم. اینها
نعمتهاى بزرگ خداست؛ اینها را باید حفظ کنیم.
زن بخاطر همسر بودن و یا ایفای نقش
مادری، یک عضو اصلی در هر خانواده ای است و در این مجموعه جایگاهی رفیع و بسیار
اساسی دارد. این مباحث بسیار مهمی است که باید روی آن تأمل شود زیرا هنگامی که اصل
خانواده متزلزل گردد، زن هم جایگاه خود رانخواهد داشت.
اسلام از نقش زنان در خانواده به هیچ
وجه به معناى منع فعالیتهاى اجتماعى آنان نیست اما عدهاى کج فهم و عدهاى مغرض
چنین وانمود مىکنند که در نگاه اسلام زن یا باید مادر و همسر خوبى باشد و یا در
فعالیتهاى اجتماعى شرکت کند. در حالیکه حضرت فاطمه زهرا (س) و حضرت زینب کبرى (س)
مظهر و نمونه یک همسر و مادر خوب و نیز یک زن حاضر در فعالیتهاى اجتماعى بودهاند.