دوره گرد...طبیب دوار بطبه...

 

دوستدار امام حسین ^{سلام الله علیه}

پیامبر ^{صلى‏الله‏علیه‏و‏آله} :

حُسَینٌ مِنِّی وأنا مِن حُسَینٍ، أحَبَّ اللّهُ مَن أحَبَّ حُسَینا.

حسین، از من است و من، از حسینم. خداوند، کسى‌که حسین را دوست مى‌دارد، دوست دارد.

کامل الزیارات: ص 117، ح 127 / حکمت نامه پیامبر اعظم ص، ج 7، ص 326

ذکر روز چهارشنبه

(یا حی یا قیوم)

احکام 114

مسأله 132. گذاشتن قرآن روى عین نجس‌

گذاشتن قرآن روى عین نجس (مانند خون و مُردار)، حتى اگر خشک هم باشد، حرام است و برداشتن قرآن از روى آن واجب است.

22 خرداد 1392 خورشیدی برابر با 3 شعبان 1434 هجری و 12 ژوئن 2013 میلادی

ولادت امام حسین(ع) (4 ق)

سید جوانان اهل بهشت، ریحانه‏ی باغ رسالت، یکی از دو گوشواره‏ی عرش خدا، خامس آل عبا، سرور آزادگان جهان، حضرت امام حسین (ع) در سوم شعبانِ سال چهارم هجری در مدینه‏ی منوره به دنیا آمد. ابوعبداللَّه، کنیه و سید شباب اهل الجنه، سبط النبی، مبارک و سیدالشهدا از القاب آن حضرت می‏باشند. اخبار و احادیث گوناگون در فضایل و مناقب آن بزرگوار از شیعه و سنی فوق تواتر است. نام آن حضرت، زینت بخشِ تاریخ انسانیت و قیام او سرخط و الگوی قیام‏ها و نهضت‏های جهان است. آموزشگاه فداکاری را او یگانه آموزگار است و دانشگاه شهامت و شهادت را او یکتا استاد. پیامبر اکرم درباره‏ی نواده‏ی گرامی خویش فرموده است: حسین را در دل‏های مؤمنان، محبتی ژرف و پنهان است و او دری از درهای بهشت می‏باشد. سوگند به آن که جانم به دست اوست که حسین در آسمان‏ها، بیش از روی زمین به عظمت یاد می‏شود و او زیور آسمان و زمین است.

روز پاسدار

در جمهوری اسلامی ایران، سوّم شعبان، سالروز ولادت باسعادت امام حسین (ع)، به عنوان روز پاسدار، نام‏گذاری شده است. پاسداران انقلاب اسلامی در ایران با تأسّی به شجاعت، مردانگی، استواری، ایمان و فضایل اخلاقی امام حسین (ع)، در راه حفظ آرمان‏های والای اسلام و انقلاب اسلامی و نیز حراست از تمامیّت ارضی جمهوری اسلامی، صحنه‏هایی فراموش نشدنی و حماسه‏هایی با شکوه آفریدند و خود، سرمشق جوانانِ مؤمن و آزادی‏خواه جهان شدند.

تولد عارف شهیر میرزا «محمدحسن اصفهانی» معروف به «صفی ‏علی‏شاه» (1251 ق)

حاج میرزا محمد حسن بن محمد باقر اصفهانی معروف به صفی‏علی‏شاه از اکابر عرفای قرن سیزدهم، متولد اصفهان بود. وی در خردسالی به یزد رفت و تحصیلات اولیه را در آن شهر به پایان رسانید، سپس از راه هندوستان عازم مکه شد. در این مسافرت‏ها اصول و قواعد فقه و سیر و سلوک را که اخذ آن‏ها منجر به خدمت مشایخ طریقت و قبول ارادت است به دست آورد و در پایان عمر خویش، در تهران اقامت گزید. از وی چندین اثر علمی باقی مانده است که زُبدَةُ الاَسرار، بَحرُ الحَقایق و تفسیر قرآن به نظم و... از آن جمله‏اند. صفی‏علی‏شاه در 24 ذی‏قعده‏ی 1316 ق در 65 سالگی در تهران درگذشت و در خانقاهِ خود به خاک سپرده شد.

ورود امام حسین (ع) به مکه ‏ی منوره (60 ق)

چون معاویه در نیمه‏ی رجب سال شصت هجری از دنیا رفت، برخلاف مفاد قرارداد صلح با امام حسن (ع)، یزید را به جای خویش نصب کرد و اُمرای یزید در سرزمین‏های اسلامی از مردم برای او بیعت می‏گرفتند. یزید به والی خود در مدینه دستور داد تا از بزرگان این شهر به ویژه امام حسین (ع) بیعت بگیرد و گرنه آنان را به قتل برساند. امام حسین (ع) پس از آگاهی از موضوع، به اتفاق افراد خانواده، برادران و برادرزادگان خود از مدینه خارج شد و به سوی مکه حرکت کرد. آن حضرت در اواخر ماه رجب سال شصت از مدینه بیرون آمد و در سوم شعبان وارد مکه گردید. این اقامت تا ماه ذیحجه ادامه یافت و امام در آن تاریخ، راهی عراق گردید.

تولد آیت ‏اللَّه «سیدحسین خادمی» رییس حوزه‏ ی علمیه‏ ی اصفهان (1319 ق)

آیت‏اللَّه حسین خادمی پس از طی دروس مقدماتی در اصفهان، برای ادامه‏ی تحصیلات خود راهی حوزه‏ی علمیه‏ی نجف اشرف گردید و با بهره‏گیری از اساتید بزرگ نجف، به درجه‏ی اجتهاد نایل آمد. آیت اللَّه خادمی سپس به اصفهان بازگشت و علاوه بر تدریس و تالیف، در عرصه‏ی سیاست نیز حضوری فعال داشت. ایشان از مخالفان سیاست‏های ضد دینی رضاخان بود و در مبارزات ملی شدن صنعت نفت شرکت کرد. با اوج‏گیری و گسترش مبارزات حضرت امام خمینی، برای تحقق نظام اسلامی در ایران، بر فعالیت‏های سیاسی و انقلابی خود افزود و در این راه، تلاشی فراوان از خود نشان داد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، به نمایندگی از مردم استان اصفهان به مجلس خبرگان رهبری راه یافت و چند سالی نیز ریاست حوزه‏ی علمیه‏ی اصفهان را بر عهده گرفت. رهبر سعادت یا دین محمد (ص) از آثار ایشان است. وفات این روحانی مجاهد برابر با بیستم اسفندماه 1363 ش در 86 سالگی در اصفهان واقع شد.

درگذشت عالم مبارز آیت ‏اللَّه «میرزا کاظم دینوری» (1374 ش)

آیت‏اللَّه حاج میرزا کاظم دینوری در سال 1281 ش (1320 ق) در خاندانی که همگی از علمای مبارز و مراجع تبریز و از علمای بزرگ آذربایجان بودند به دنیا آمد. وی پس از فراگیری مقدمات علوم، به نجف اشرف رفت و از محضر آیات عظام سید ابوالحسن اصفهانی، آقاضیاءالدین‏عراقی، میرزای نائینی و محمد حسین غروی اصفهانی و دیگران استفاده نموده و به مدارج بالای علمی دست یافت. آیت‏اللَّه دینوری سپس به وطن مراجعت کرد و به انجام وظائف دینی، اقامه جماعت و تدریس و ترویج دین پرداخت. از آثار ایشان می‏توان به تقریرات درس فقه و اصولِ استادان خویش و نیز رساله توضیح المسائل اشاره کرد. سرانجام آن مرد بزرگ پس از عمری تلاش در راه اعلای کلمه توحید در 23 خرداد 1374 ش برابر با 14 محرم 1416 ق در 93 سالگی بدرود حیات گفت و در تبریز به خاک سپرده شد.

رحلت عالم بزرگوار آیت ‏اللَّه شیخ «علی مشکات» (1369 ش)

آیت‏اللَّه شیخ علی مشکات سده ی اصفهانی در حدود سال 1280 ش (1319 ق) در قریه خوزان اصفهان به دنیا آمد. وی پس از فراگیری مقدمات و سطوح در حوزه علمیه اصفهان، به قم رفت و از محضر حضرات آیات شیخ عبدالکریم حائری یزدی، سید محمد حجت کوه کمره‏ای و سید محمد تقی خوانساری استفاده برد. آیت‏اللَّه مشکات سپس راهی نجف اشرف شد و پس از بهره‏گیری از دروس آیات عظام سید ابوالحسن اصفهانی، آقاضیاءالدین عراقی و شیخ محمد حسین غروی اصفهانی، خود عهده‏دار تدریس فقه و اصول گردید. وی سپس به اصفهان بازگشت در مدرسه چهارباغ و صدر به تدریس سطوح عالی و اقامه جماعت پرداخت. حاشیه بر کفایة الاصول، تقریرات دروس حضرات آیات حائری یزدی، آقا ضیاءالدین عراقی و سید ابوالحسن اصفهانی، از جمله آثار علمی وی می‏باشند. آیت‏اللَّه علی مشکات سرانجام در بیست و دوم خرداد ماه 1369 ش برابر با سیزدهم ذی‏قعده 1415 ق در 89 سالگی دار فانی را وداع گفت و به سرای جاوید شتافت.

ارتحال عالم مجاهد و فقیه جلیل آیت ‏اللَّه «مجدالدین محلاّتی» (1378 ش)

آیت ‏اللَّه شیخ مجدالدین محلاتی، در سال 1305 ش (1345 ق) در نجف اشرف به دنیا آمد. وی در کودکی به همراه پدر به شیراز رفت و پس از فراگیری ادبیات و سطوح اولیه نزد والدش و همزمان، تحصیل علوم جدید و اخذ لیسانس در رشته حقوق، در 1325 ش، وارد حوزه علمیه قم شد. آیت‏اللَّه محلاتی در قم از محضر درس حضرات آیات: سید حسین بروجردی، سید محمد محقق داماد، محمد علی اراکی، امام خمینی (ره) و علامه طباطبایی و... استفاده کرد و در شمار فضلای مشهور حوزه درآمد. وی در سال 1337 ش به همراه عده‏ای از افاضل حوزه، مجله دینی مکتب اسلام را بنیان نهاد و مقالاتی در حقوق اسلامی و تطبیق آن با حقوق ملل، نگاشت. آیت‏اللَّه محلاتی در 35 سالگی به شیراز بازگشت و به تدریس، تعلیم و تربیت جوانان، نقد مکاتب مادی و ترویج شعائر دینی و تأسیس مؤسسات خیریه همت گماشت. معظم له در جریان انقلاب اسلامی و قیام 15 خرداد، به همراه پدرش دستگیر و چند ماه زندانی شد. وی پس از آزادی در کنار پدرش رهبری مبارزات مردم و علمای استان فارس را بر عهده داشت و در این راستا در سال 1351 ش به شهرهای ایرانشهر، زاهدان و یزد به مدت 14 ماه در تبعید به سر برد. آیت‏اللَّه محلاتی بارها به کشورهای اروپایی و آمریکا سفر کرد و با بیان شیوا و منطق زیبایش، مردم را با مبانی اسلام آشنا ساخت و آثار خیری از خود به یادگار نهاد. سرانجام این عالم مجاهد پس از 73 سال زندگی پربرکت، در روز 22 خرداد 1378 ش بدرود حیات گفت و پس از تشییعی باشکوه، در مدرسه ولی عصر (عج) که از یادگارهای وی در شیراز بود، به خاک سپرده شد.