دوره گرد...طبیب دوار بطبه...

 

بهتان

رُوِیَ فِی الخَبَرِ : إنّ داوودَ ^{علیه السلام} سَأَلَ سُلَیمانَ ^{علیه السلام} : ما أثقَلُ شَیءٍ؟

فَقالَ : البُهتانُ عَلَى البَریء.

در خبر آمده است که : داوود ^{علیه السلام} از سلیمان ^{علیه السلام} پرسید : سنگین‌ترین چیز چیست؟ سلیمان _{علیه السلام} گفت : بهتان زدن به بى گناه.

نوادر الاُصول : ج 1 ص 121

احکام 30

مسئله 29. حکم آب جارى‌

چنانچه نجاست به آب جارى برسد، اگر چه کمتر از کرّ باشد، تا وقتى که بو، یا رنگ، یا مز? آن به واسط? نجاست تغییر نکرده باشد، پاک است.

4بهمن 1391 خورشیدی برابر با 11ربیع‌الاول 1434 هجری و 23ژانویه 2013 میلادی 

تولد عالم بزرگ شیعه شیخ «آقا بزرگ تهرانی» مؤلف و محقق شهیر (1293 ق)

شیخ محمدحسن رازی مشهور به شیخ آقابزرگ تهرانی، فقیهی محقق، مدقّق، اصولی، رجالی و جامع علوم متنوع و از شاگردان آخوند خراسانی، شیخ الشریعه‏ی اصفهانی، سید محمدکاظم یزدی و میرزا محمدتقی شیرازی است. علامه تهرانی، اهمیت بسیاری به روایت و نقل حدیث می‏داد و در کسب اجازه برای نقل احادیث می‏کوشید. علما و فُقهای بسیاری برای او اجازه‏نامه‏ی روایى نوشته یا از او اجازه گرفته‏اند، تا آنجا که پس از محدّث نوری از او به عنوان سرشناس‏ترین شیخِ روایت یاد می‏شود. آیت اللَّه تهرانی از محدثان بزرگی همچون محدّث نوری، شیخ علی خاقانی، سید ابو تراب خوانساری، شیخ محمد طه نجف، آخوند خراسانی، شیخ الشریعه‏ی اصفهانی، حاج شیخ عباس قمی و... اجازه‏ی نقل حدیث گرفت. همچنین علمای بزرگی از شیخ آقابزرگ تهرانی اجازه‏ی نقل روایت گرفته‏اند که حضرات آیات عظام: سید حسین بروجردی، علامه امینی، سید عبدالحسین شرف‌الدین، سید عبدالهادی شیرازی، سید محمد هادی میلانی، شیخ مرتضی حائری یزدی، محمدرضا حکیمی، علامه طباطبایى، سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی و ده‏ها عالم فاضلِ دیگر از آن جمله‏اند. آثار قلمی و کتاب‏های شیخ آقابزرگ تهرانی را تا هشتاد جلد می‏توان شمرد که الذّریعَة الی تَصانیفِ الشّیعهَ در 29 جلد در بیان آثار قلمی و هنری عالمان شیعه و نیز طَبَقاتُ اعلامُ الشّیعه در 20 جلد حاوی زندگی دانشمندان شیعه، مهم‏ترین آثار این رجالی و محدث بزرگ می‏باشند. شیخ آقابزرگ تهرانی در سیزدهم ذیحجه‏ی سال 1389 ق برابر با 12 اسفند 1348 ش در نجف وفات یافت و در آن شهر به خاک سپرده شد.

درگذشت «میر محمد رضوی قمی» از علمای بزرگ قزوین (976 ق)

رحلت آیت‏اللَّه «سید حسن صدر» عالم برجسته‌ی مسلمان (1354 ق)

آیت ‏اللَّه سید حسن فرزند سید هادی، معروف به صدر که نَسَب شریفش با سی واسطه به حضرت امام موسی کاظم (ع) می‏رسد، از شخصیت‏های برجسته و علمای شیعه می‏باشد. وی پس از تکمیل دروس مقدمات و سطح، در 18 سالگی به نجف اشرف مشرف شد و در آن جا از محضر اساتیدی چون میرزای شیرازی بهره‏های وافر یافت و در اکثر علوم به تبحر رسید. آیت‏اللَّه صدر تمام اوقات خود را صرف فراگیری علوم مختلف می‏نمود و تألیفات ارزنده‏ای از خود برجای گذاشته است. احیاء النفوس، شیعه و فُنون الاسلام (که تقدم علمای شیعه در وضع علوم مختلف را بیان کرده است) و نَهایةُالدّرایه از جمله آثار اوست.

وفات آیت‏ اللَّه شیخ «مهدی مدرس یزدی» فقیه وارسته (1413 ق)

علامه مهدی مدرس یزدی در سال 1330 قمری در یزد و در یک خانواده‏ی روحانی متولد شد و در حوزه‏ی علمیه‏ی قم و نجف اشرف به تحصیل علوم اسلامی پرداخت. ایشان از مراجع عظام وقت همچون: سید ابوالحسن اصفهانی، سید ضیاءالدین عراقی، حاج آقا حسین بروجردی و... گواهی اجتهاد دریافت کرد. علامه مدرس یزدی پس از نجف اشرف مجدداً به قم مراجعت نمود و از آن جا به تهران هجرت کرده و تا پایان عمر در این شهر به اقامه‏ی نماز جماعت و تدریس مشغول بود. ایشان به هنگام وفات 83 سال داشت.

مسافرت «محمدرضا پهلوی» به قم در آستانه رفراندوم انقلاب سفید (1217)

پس از ارتحال آیت‏اللَّه بروجردی، محمدرضا پهلوی درصدد انجام برنامه‏های به اصطلاح اصلاحات برآمد. یکی از این برنامه‏ها اصول شش‌گانه شاه و ملت بود که با تبلیغات و سر و صدای فراوانی عنوان گردید و قرار شد در ششم بهمن 1341 ش به رفراندوم گذاشته شوند. از این رو شاه ظاهراً برای تقسیم املاک قم و باطناً برای قدرت‏نمایی، تصمیم به مسافرت به این شهر گرفت. بامداد روز سوم بهمن، شهر قم به یک پایگاه نظامی و امنیتی تبدیل گردید و عده‏ای از شهر تهران برای استقبال ظاهری از شاه، به قم آمده بودند. محمدرضا شاه که می‏خواست تکلیف خود را با روحانیون روشن سازد و به اصطلاح، نفوذ و قدرت خود را در شهر مذهبی قم به رخ حوزه علمیه بکشد، در چهارم بهمن سال 1341 به قم رفت، ولی چون حضور در مراسم استقبال از شاه توسط علما تحریم شده بود، به جز عده‏ای که از تهران آمده بودند و تعداد اندکی از مردم قم، کسی در سخنرانی شاه حاضر نشد. شاه از شدت خشم حتی وارد حَرَم نشد و در سخنان خود روحانیت را ارتجاع سیاه خواند و آنان را خائن‏تر از حزب توده و کمونیست‏ها شمرد. او به زعم خود می‏خواست به جامعه روحانیت پاسخ دهد و آنان را تهدید و ارعاب نماید. این سخنان، صفوف مخالفان رژیم را فشرده‏تر کرد و اختلاف شاه و روحانیون را آشتی‏ناپذیر گردانید.

ورود سپاه روسیه به ایران در جریان جنگ جهانی اول (1293 ش)

هنوز مدتی از تاج‌گذاری احمدشاه قاجار نگذشته بود که جنگ جهانی اول آغاز شد. در این جنگ، دولت‏های روسیه، انگلستان و فرانسه با دولت‏های آلمان، اتریش، مجارستان و ایتالیا به نبرد برخاستند و پس از مدتی حکومت عثمانی نیز اتّحاد خویش را با آلمان اعلام کرد و عملاً وارد جنگ گردید. طرفین جنگ تلاش زیادی به عمل آوردند تا در دولت ایران نفوذ کرده و آن را به نفع خویش وارد کارزار نمایند و از منطقه سوق‏الجیشی ایران، ضربه سهمگینی به دشمن خود وارد کنند. در این زمان، مستوفی‏الممالک، ریاست دولت را در اختیار داشت. وی گرچه بی‏طرفی ایران را در جنگ اعلام نمود، اما هیچ کدام از طرفین جنگ، اعتنایی به این امر نکرده و وارد خاک ایران شدند. انگلستان از جنوب و روسیه از شمال کشور متجاوزانه وارد ایران شدند و منطقه وسیعی را در اشغال خویش قرار دادند. روسیه پس از هجوم به ایران، به جنگ با نیروهای عثمانی که در آذربایجان به خاک ایران تجاوز کرده بودند پرداخت و هر دو اشغالگر به جان هم افتادند تا این که نیروهای امپراتوری عثمانی شکست خوردند. حاکمیت ایران در این زمان به ضعیف‏ترین درجه رسید و اوضاع سیاسی و اقتصادی کشور به شدت پریشان و بحران‏زده بود. اشغال قسمت شمالی ایران از سوی دولت تزار روس به مدت سه سال طول کشید. در نهایت در سال 1296 شمسی (1917 میلادی) انقلاب کمونیستی روسیه به وقوع پیوست و نیروهای روسی به دلیل اوضاع پریشان داخلی روسیه، شمال ایران را تخلیه کردند.

بستن فرودگاه مهرآباد به دستور «بختیار» برای جلوگیری از ورود امام به ایران (1357 ش)

وقتی که خبر بازگشت حضرت امام خمینی (ره) به کشور قوت گرفت، دولت بختیار، برای جلوگیری از ورود امام، به کلیه شرکت‏های هواپیمایی بین‌المللی اعلام کرد که به تهران پرواز نکنند. علاوه بر این به دستور بختیار، تعداد زیادی تانک و زره‏پوش در فرودگاه مهرآباد تهران مستقر شدند تا از ورود امام به میهن اسلامی جلوگیری نمایند. همچنین کلیه فرودگاه‏های کشور برای سه روز بسته اعلام شد و در نتیجه، نزدیکان امام اعلام کردند، به مناسبت بسته بودن فرودگاه‏ها، سفر امام به تهران، دو روز به تعویق افتاد. عکس‏العمل مردم در برابر این عمل بختیار به حدی شدید بود که دستور بختیار در ظرف چند روز لغو شد.

ارایه لایحه عوام‌فریبانه انحلال ساواک توسط بختیار به مجلس در اوج انقلاب اسلامی (1357 ش)

بختیار که خود را مرغ طوفان و ناجی ایران معرفی می‌کرد و کوشید با تمهیدات ساده‌اندیشانه خود طوفان انقلاب اسلامی را متوقف کند بنابراین از یک سو با ارایه لایحه عوام‌فریبانه «انحلال ساواک» تلاش کرد توجه مردم را به خود جلب کند و از سوی دیگر وقتی از خبر بازگشت حضرت امام خمینی (ره) به کشور مطلع شد، سعی خود را برای عدم مراجعت حضرت امام (ره) به کشور به کار بست.

وقوع زلزله شدید در چین (1556 م)

یکی از شدیدترین و موحش‏ترین زمین‌لرزه‌های جهان در روز 23 ژانویه 1556 م در ایالت شن سی در چین اتفاق افتاد. این ایالت یکی از پرجمعیت‏ترین ایالات چین بود و از این رو، خسارات جانی و مالی بسیاری بر مردم آن منطقه وارد آمد. این منطقه روی گسل‏های زلزله‏خیز واقع است و زمین‌لرزه‌های شدید در آن جا روی می‏دهد. در این زلزله وحشتناک، حدود هشتصد و پنجاه هزار نفر از مردم این ایالت، جان خود را از دست دادند.