سید بن طاووس (وفات 664)
چنین بازگو مى کند:در شب چهارشنبه
فقیه پاک راءى حله در کتاب مهج الدعوات خاطره اى از سفر به سامراء را
چنین بازگو مى کند:در شب چهارشنبه سیزدهم ذیقعده سال 638 در سامرا بودم .
سحرگاهان صداى آخرین پیشواى معصوم حضرت قائم علیه السلام را شنیدم که براى
دوستانش دعا مى کرد و مى گفت :پروردگارا! آنها را در روزگار سرفرازى ،
سلطنت ، چیرگى ، و دولت ما به زندگى باز گردان .(39)او سحرى دیگر در سرداب
سامرا صداى مولایش را آشکارا شنید که براى پیروانش دعا مى کرد و پروردگار
خود را چنین مى خواند:پروردگارا! شیعیان از پرتو نور ما و باقیمانده گل
وجود ما آفریده شده اند و گناهان فراوانى به پشتگرمى دوستى و ولایت ما
انجام داده اند. پس گر گناهانشان میان تو و آنها فاصله اى پدید آورده میان
آنها را اصلاح کن و گناهانشان را از خمس ما جبران فرما. پروردگارا! آنها را
از آتش دور کرده ، در بهشت جاى ده و همراه دشمنان ما در خشم و عذاب خویش
نیفکن .
کتاب طعم خوب بندگی