دوره گرد...طبیب دوار بطبه...

 

حق شفاعت

امام باقر ^{سلام الله علیه}

إنَّ لِرَسولِ اللَّهِ ^{صلی الله علیه وآله} شَفاعَةٌ فی اُمَّتِهِ؛ 

رسول خدا ^{صلی الله علیه وآله} در میان امتش حق شفاعت دارد

المحاسن: ج 1، ص 184

احکام 29

مسئله 28. تعریف‌ آب جارى‌

آبى که از زمین بجوشد و جریان داشته باشد (یعنى راکد نباشد)، مانند آب چشمه و قنات.

3بهمن 1391 خورشیدی برابر با 10ربیع‌الاول 1434 هجری و 22ژانویه 2013 میلادی 

ازدواج پیامبر اکرم با حضرت خدیجه (س) پانزده سال قبل از بعثت (25 عام‏الفیل)

پیامبر اکرم ^(ص) در 25 سالگی با مشورت و یاری عمویش ابوطالب ^(ع) با بانوی صاحب نام قریش، خدیجه بنت خُویْلَد ازدواج نمود. خدیجه‏ی کبری ^(س) در تمام 25 سال زندگی مشترک با پیامبر اکرم ^(ص) یار و غمخوار آن حضرت بود. او نخستین کسی بود که به دین اسلام ایمان آورد و با ایمان خویش مایه‏ی آرامش خاطری برای نبی مکرم اسلام شد. آن بانوی مکرّمه، ثروت هنگفت خود را در راه رشد و تبلیغ دین اسلام به پیامبر واگذار کرد و نقش مهمی در پیشرفت این دین آسمانی ایفا نمود. ثمره‏ی شیرین ازدواج خدیجه با پیامبر اسلام دو پسر و چهار دختر به نام‏های قاسم، عبداللَّه، رقیه، زینب، ام‏کلثوم و حضرت فاطمه‏ی زهرا ^(س) بود.

وفات عبدالمطلب جدّ بزرگوار پیامبر گرامی اسلام ^(ص) (8 عام‏الفیل)

ابوحارث عبدالمطلب بن هاشم بن عبدمناف، بزرگ قبیله‏ی قریش در زمان جاهلیت و از بزرگانِ عرب بود. وی مردی عظیمُ الشّان، رفیع منزِلَت، متَّصف به اوصاف پسندیده و مشهور به افعال حمیده بود. عبدالمطّلب جد پدری حضرت محمد ^(ص) و امام علی ^(ع) است. قوم قریش ریاست او را قبول داشته و به وجودش افتخار و مباهات می‏نمودند. از جمله آثار عبدالمطلب، حفرِ چاه زمزم است. او نذر کرد که هرگاه، خدایِ متعال، به او ده فرزند پسر کرامت کند، یکی از آن جمله را به سُنَّت جدش، ابراهیم ^(ع)، قربانی کند. خدای، حاجتش برآورد و او را ده پسر عنایت فرمود. عبدالمطلب بر آن شد که نذرش را ادا کند. قرعه به نام عبداللَّه، پدر حضرت محمد ^(ص) افتاد. چون خواست او را قربان کند، خویشانِ مادری، او را ممانعت کردند. سرانجام با راهنمایى یکی از بزرگان، قرار بر این شد که دیه‏ی یک نفر را به جای عبداللَّه قربانی کنند که صد شتر معیَّن گردید. عبدالمطلب همواره، محمد ^(ص) را نوازش می‏کرد، او را می‏بوسید و درباره‏ی او سفارش می‏نمود و می‏گفت: این چهره را چهره‏ی سروَری و زعامت می‏بینم. چون عبدالمطلب را مرضِ موت رسید، ابوطالب را بخواند و او را گفت: محمد ^(ص) را از دل و جان مواظب باش که این کودک، رایحه‏ی پدر را استشمام ننموده و مهر مادر ندیده. این کودک را آینده‏ای پس شگفت در پیش است. تو مسئولی در دوران کودکی، مراقب و مواظب او باشی، مبادا آسیبی به وی رسد. پیامبر بزرگ اسلام، در زمان رحلت جدّ خود، هشت سال داشت.

درگذشت «ابن قُولَوِیْهْ» از بزرگان امامیه در حدیث و فقه (368 ق)

شیخ ابوالقاسم جعفر بن محمد بن جعفر بن موسی بن قُولَوِیْه قمی معروف به ابن قولویه، از مشاهیر فقهای امامیه و بزرگان حدیث قرن چهارم هجری است که در کلمات علمای رجال، از او به عظمت یاد شده است. تاریخُ الشهورِ و الحَوادِث، الشَّهادات، کامِلُ الزّیارات و... از تألیفات او هستند. وی در کاظمین وفات یافت و در پایین پای حضرت امام جواد و در کنار شیخ مفید، مدفون گردید.

بستری شدن «امام خمینی» ^(ره) در بیمارستان قلب تهران (1358 ش)

حضرت امام پس از پیروزی انقلاب اسلامی، بنا به وعده‏ای که داده بودند، در اسفند 1357 ش راهی قم شده و در آن‏جا اقامت گزیدند. اما در اثر ابتلا به بیماری قلبی، در سوم بهمن 1358، مجدداً به تهران مراجعت کرده و پس از 39 روز مداوا در بیمارستان قلب تهران، ابتدا در منطقه دربند تهران و پس از آن در 27 اردیبهشت 1359، در خانه کوچکی در جماران مستقر شدند.

تشکیل کمیته استقبال از حضرت امام خمینی (1357 ش)

مردم مسلمان ایران که بی‏صبرانه منتظر ورود حضرت امام خمینی به ایران بودند، تدارکات لازم را جهت بزرگ‌ترین استقبال تاریخ از رهبر انقلاب اسلامی فراهم آوردند. به همین مناسبت ستادی مرکب از روحانیون و نمایندگان اقشار مختلف مردم تهران تشکیل شد تا مراسم استقبال را هرچه باشکوه‏تر برگزار کند. در این ستاد پنجاه هزار جوانِ عاشق امام مسئولیت حفاظت از جان امام و انتظامات مراسم را به عهده گرفتند. بسیاری از مردم نیز از شهرها و روستاهای مختلف ایران به تهران سرازیر شدند تا در مراسم استقبال شرکت جویند. از سوی دیگر، پس از تظاهرات گسترده مردم، چهار هزار افسر نیروی هوایی نیز به پشتیبانی از مردم مبارز ایران، دست به اعتصاب غذا زدند و خواستار اخراج مستشاران آمریکایی از ایران شدند.

درگیری نظامیان طرفدار انقلاب اسلامی و عاملان شاه در بعضی پادگان‏ها و پایگاه‏های هوایی (1357 ش)

تصرف شهر قم توسط مردم انقلابی در آخرین روزهای عمر رژیم پهلوی (1357 ش)

شهر قم به دست مردم افتاد. ارتش، تمام نیروهایش را از سطح شهر فراخواند و مردم اداره‌ی ‌امور، حتی وظایف پلیس راهنمایی و رانندگی را بر عهده گرفتند. در تهران، کمیته ای که از نمایندگان کارکنان چهل و پنج وزارتخانه، سازمان و شرکت تشکیل شده بود، از کارکنان این مؤسسات خواست تا تشکیل جمهوری اسلامی به اعتصاب خود ادامه دهند.

اشغال جزیره‌ی هرمز توسط نیروهای پرتغالی (913 ق)

در سال 912 ق یک ناوگان پرتغالی به فرماندهی دریاسالار آلفونس آلبوکرک به جزیره‏ی هرمز در خلیج فارس رسید. نماینده‏ی پادشاه پرتغال فوراً به اهمیت فوق‏العاده راهبردی و تجاری محل که مسلط بر مدخل ورودی خلیج فارس بود پی برد. زیرا از آن محل، ارتباطات پرتغالی‏ها با هند محافظت می‏شد. پرتغالی‏ها جزیره را تصرف کردند و حاکم هرمز، تابع پادشاه پرتغال گردید و با پرداخت خراج سالانه موافقت کرد. این امر به بروز برخورد با شاه اسماعیل اول صفوی انجامید. آلبوکرک مجبور شد در سال 913 ق از هرمز حرکت کند، اما کاملاً مصمم بود تا در اولین فرصتی که پیش آید آن را باز پس گیرد. آلبوکرک در سال 920 ق به هرمز بازگشت و معاهده‏ای با شاه اسماعیل منعقد کرد که پیروی حاکم هرمز را از پرتغال تصدیق می‏کرد.

مرگ «ویکتوریا» ملکه معروف انگلستان (1901 م)

ویکتوریا، ملکه مشهور استعمار انگلیسی در 24 مه سال 1819 م در لندن به دنیا آمد. وی در هیجده سالگی به جای ویلیام چهارم به سلطنت رسید و به مدت 64 سال، زمام امور انگلیس را با اقتدار در دست داشت. در دوران سلطنت ملکه ویکتوریا، سرکوب مردم سرزمین‏های تحت سلطه انگلیس شدت بیشتری یافت و سرزمین‏های زیادتری زیر یوغ استعمار پیر قرار گرفتند. چرا که او تصمیم گرفته بود تا سرحد امکان و توانایى، وظیفه‏اش را نسبت به کشورش انجام دهد. حفظ منافع بریتانیای کبیر به هر صورت و بدون رعایت مسائل انسانی و اخلاقی و حاکمیت مستبدانه بر مستعمرات انگلستان وظیفه‏ای بود که وی بر دوش خود احساس می‏کرد. هم‏چنین در این دوره، امپراتوری بریتانیا به سوی شرق پیش رفت و با تسخیر هندوستان توسط کمپانی هند شرقی، به اوج عظمت خود نزدیک شد. او با تسلط بر مصر و کانال سوئز و ایجاد هماهنگی خاص میان انگلستان و مستعمراتش، روند استعمار و بهره‏کشی از منابع کشورهای ضعیف را سامان بخشید. وسعت این سرزمین به قدری گسترده و در سراسر جهان پراکنده بود که مَثَل معروفی درآن‏باره عنوان می‏گردید که «آفتاب هیچ‏گاه در امپراتوری انگلستان غروب نمی‏کند». در این زمان علی‏رغم وضعیت نابسامان و مشکلات فراوان و نیز وجود فقر و درماندگی در مناطق تحت سیطره بریتانیا، از جمله هندوستان، برای استعمارگران به عنوان دوره شکوه و اقتدار مطرح شده است. ملکه ویکتوریا در اواخر عمر به عنوان مادربزرگ اروپا معروف شد زیرا بسیاری از سلاطین و ملکه‏های اروپا از فرزندان، نوادگان، خواهر زادگان و برادرزادگان و بستگان او به شمار می‏آمدند. ویکتوریا سرانجام در 22 ژانویه 1901 م پس از 64 سال سلطنت، در 82 سالگی درگذشت. با مرگ ملکه ویکتوریا، دوران ضعف امپراتوری عظیم بریتانیا نیز آغاز شد.

وقوع حادثه یکشنبه خونین مسکو و آغاز انقلاب مارکسیستی شوروی (1905 م)

در طی سال‏های 1904 - 5 م جنگ‏های روس و ژاپن به وقوع پیوست و بر اثر پیروزی فرماندهان ژاپنی و رشوه‏گیری اُمرای روسی، ژاپن به پیروزی دست یافت. نارضایتی از حکومت استبدادی تزاری روسیه، تمام طبقات مردم را فرا گرفته بود. اوضاع بد اقتصادی روسیه در اوایل قرن بیستم و شکست نظامی روسیه در جنگ با ژاپن و از دست دادن منطقه منچوری، هم‏چنین رشد نارضایتی کارگران از شرایط کاری، وضعیت نابسامانی را ایجاد کرده بود. در این زمان، موج اعتصابات کارگری به اوج خود رسید و کارگران خود را برای حرکتی ضد سلطنتی آماده می‏کردند. در نهایت در روز یکشنبه 22 ژانویه 1905 م، هزاران کارگر اعتصابی به طرف قصر زمستانی تزار راه‏پیمایى کردند و خواهان پذیرفتن نمایندگان خود از طرف تزار شدند. اما قزاق‏ها و نیروی سواره نظام گارد امپراتوری، در نزدیکی قصر، راه را بر آن‌ها سد کردند. جمعیت، بی‏اعتنا به حضور این نیروها به حرکت خود ادامه داد و در این لحظه، سربازان به طرف آن‌ها آتش گشودند. در این واقعه که به یکشنبه خونین معروف شده است، هزاران نفر کشته و زخمی شدند. اخبار مربوط به حوادث یکشنبه خونین به سرعت در سراسر روسیه منتشر شد و به احزاب و گروه‏های چپ و انقلابی که با توسعه صنعتی کشور، امکان فعالیت بیشتری یافته بودند امکان داد که موج اعتصاب را در سراسر روسیه گسترش دهند. پس از این حادثه که سرآغازی بر انقلاب 1905 م روسیه بود، تزار در 19 اوت آن سال با صدور بیانیه‏ای، صریحاً وعده آزادی‏های مدنی و پارلمانی به مردم داد. با این حال، یکشنبه خونین و انقلاب 1905 م، مقدمه‏ای بود که با شروع جنگ جهانی اول، آخرین ضربه را به رژیم تزاری روس وارد ساخت و آن را در سال 1917 م، سرنگون کرد.

تاسیس سازمان سیا (1946 م)

در چنین روزی در سال 1946 C.I.A (سیا) تاسیس شد. این عبارت مخفف عبارت مطول سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا است. سازمان سیا یکی از مخوف‌ترین سازمان‌های اطلاعاتی جهان است که مردم آمریکا نیز بر این امر تاکید دارند. این سازمان با تشکیلات گسترده خود به عنوان ید اطلاعاتی دولت آمریکا سردمداران این کشور را در انجام دخالت‌های مختلف سیاسی و نظامی در امور سایر کشورها یاری می‌دهد. سازمان یاد شده تا کنون موجبات انجام چندین کودتای نظامی در کشور های مختلف را فراهم آورده است. کودتای بیست و هشتم مرداد 1332 ایران نیز محصول همکاری دو سازمان اطلاعاتی سیا و ام آی شش انگلستان بوده است. سپس از واقعه 11 سپتامبر 2001 میلادی که منجر به ویرانی برج‌های دوقلو در نیویورک شد سیا مأموریت رسمی و علنی پیدا کرد که مخالفان آمریکا را در سراسر جهان بدزدد یا ترور کند.