ما خیل بندگانیم
ما خیل بندگانیم ما را تو می‌شناسی
هر چند بی‌زبانیم، ما را تو می‌شناسی
ویرانه‌ایم و در دل، گنجی ز راز داریم
با آن که بی‌نشانیم، ما را تو می‌شناسی ادامه مطلب...
فرومایگى
گزیده سخنان امام حسن علیه السلام
اَللَّومُ أن لاتَشکُرَ النِّعمَةَ؛
فرومایگى این است که سپاسِ نعمت نگزارى.
آب طلب نکرده همیشه مراد نیست
از باغ می‌برند چراغانی‌ات کنند
تا کاج جشن‌های زمستانی‌ات کنند
پوشانده‌اند "صبح" تو را "ابرهای تار"
تنها به این بهانه که بارانی‌ات کنند
یوسف به این رها شدن از چاه دل مبند
این بار می‌برند که زندانی‌ات کنند
ای گل گمان مبر به شب جشن می‌روی
شاید به خاک مرده‌ای ارزانی‌ات کنند
یک نقطه بیش فرق "رحیم" و "رجیم" نیست
از نقطه‌ای بترس که شیطانی‌ات کنند
آب طلب نکرده همیشه مراد نیست
گاهی بهانه است که قربانی‌ات کنند
فاضل نظری
جداکنندگان حق از باطل+احکام
پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله
أهلُ بَیتی یُفَرِّقونَ بَینَ الحَقِّ وَالباطِلِ، وهُمُ الأَئِمَّةُ الَّذینَ یُقتَدى بِهِم؛
اهل بیت من حقّ را از باطل جدا می‌کنند و هم ایشانند آن امامانى که باید به آن‌ها اقتدا کرد.
اهل بیت (ع) در قرآن و حدیث: ح 876
احکام 8 :
مسئله 7. وظیفه در موارد فتوا، احتیاط، تأمل و اشکال
الف اگر مجتهد اعلم در مسئله‌ای فتوا دهد، مقلّد او، یعنى کسى که از او تقلید مى‌کند، نمى‌تواند در آن مسئله به فتواى مجتهد دیگر عمل کند.
ب اگر مجتهد در مسئله‌ای فتوا ندهد:
1- چنانچه بفرماید: احتیاط آن است که فلان طور عمل شود (مثلاً بفرماید: احتیاط آن است که در رکعت سوم و چهارم نماز سه مرتبه تسبیحات اربعه یعنى سبحان اللّه و الحمد للّه و لا اله الّا اللّه و اللّه اکبر بگویند)، مقلّد باید یا به این احتیاط که احتیاط واجب نام دارد، عمل کند و آن‌را سه مرتبه بگوید، یا به فتواى مجتهدى که علم او از مجتهد اعلم کمتر و از مجتهدهاى دیگر بیشتر است عمل نماید. پس اگر او یک مرتبه گفتن را کافى بداند مى‌تواند یک مرتبه بگوید.
2- همچنین است اگر مجتهد اعلم در مسئله بفرماید: محل تأمّل یا محل اشکال است.
مناسبت‌های روز چهارشنبه 6 دی 1391-12 صفر 1434 - 26 فوریه 2012
درگذشت آیت اللَّه «میرزا احمد کفایی» فرزند «آخوند خراسانی» (1350 ش)
آیتاللَّه میرزا احمد کفایی فرزند استاد بزرگ، آخوند ملا محمد کاظم خراسانی، در نجف اشرف دیده به جهان گشود و پس از تحصیل مقدمات و سطوح عالیه، از محضر پدر ارجمندش، آخوند خراسانی و دیگر بزرگان حوزه علمیه نجف بهرهمند گردید. وی پس از فوت پدرش به مشهد مقدس عزیمت نمود و در مسجد گوهرشاد به تدریس خارج فقه و اصول اشتغال ورزید. این عالم ربانی سرانجام در ششم دی ماه 1350 برابر با هشتم ذی‌قعده 1391 قمری بدرود حیات گفت و در آستان مقدس رضوی مدفون گردید. حاشیه بر کفایةُالاصول از آثار وی میباشد.
صدور پیام «امام خمینی» (ره) مبنی بر تشکر از اعتصاب شرکت نفت در اعتراض به رژیم پهلوی (1357 ش)
پس از گسترده شدن اعتصاب کارکنان شرکت نفت ایران و قطع صدور نفت، حضرت امام خمینی (ره) در ششم دی ماه 1357، طی پیامی از پاریس، ضمن محکوم کردن اعمال وحشیانه دولت نظامی و غیرقانونی ازهاری در کشتار مردم، از این اعتصاب پشتیبانی کرد و از شرکت کنندگان در آن تشکر نمودند. ایشان همچنین در این پیام، مردم را به حمایت از کارکنان شرکت نفت فراخوانده و سفارش کردند که باید جلوی صدور نفت به دولت غاصب اسراییل گرفته شود. در پی صدور این پیام، کارکنان شرکت نفت نیز از این روز کلیه صادرات نفتی کشور به خارج را قطع کرده و به مقدار مصارف داخلی، نفت و سوخت عرضه کردند.
درگذشت «سلمان ساوجی» غزل گو و قصیده سرای بزرگ ایرانی (778 ق)
خواجه جمال‌الدین سلمان بن علاءالدین محمد ساوجی معروف به سلمان ساوجی از بزرگترین شاعران قصیدهسرا و از غزل گویان نیکو سخن قرن هشتم هجری میباشد. زندگی سلمان بیشتر در دربار امرای آل جلایر (ایلکانیان) و در بغداد که پایتخت آنان بود، سپری شده است. سلمان را میتوان آخرین قصیده سرای بزرگ ایران بعد از مغول دانست و او از همهی معاصران خود، بهتر از عهدهی تتبع قصاید شاعران قصیده سرای قرن پنجم و ششم هجری برآمده است. او در علوم و فنون متداول زمان خود به درجهای از کمال رسید که توانست به مدد ذوق خدادادی در سخن سرایى و شاعری، از نامداران عصر خود شود. مجموع اشعار سلمان در حدود یازده هزار بیت است. وی در همهی زمینهها و قالبهای شعری، ذوق آزمایى کرده و به اعتقاد محققین، در زمینهی شعر، استاد مسلّم بوده است. مهارت و استادی او در شاعری تا بدان پایه بوده که حافظ شیرازی او را ستوده است. در اشعار سلمان، گرایشهای عارفانه موجود است و اعتقادات او در این زمینه به خوبی در اشعارش جلوهگر است. در دیوان اشعار سلمان، قصاید دینی در توصیف خداوند متعال و رسول گرامی اسلام نیز وجود دارد که برخی از آن‌ها از نظر قدرت تشبیه و شیوایی زبان، بسیار زیبا هستند. از سلمان ساوجی، دو داستان منظوم با نامهای فراق نامه و جمشید و خورشید نیز باقی مانده است.