حدیث
حدیث |
اَطیَبُ العَیشِ القَناعَة |
|
امام علی (ع) می فرمایند: |
غررالحکم، ح 2918 |
حدیث |
اَطیَبُ العَیشِ القَناعَة |
|
امام علی (ع) می فرمایند: |
غررالحکم، ح 2918 |
حدیث |
اِتَّقُوا اللّهَ وصُونوا دِینَکُم بِالوَرَعِ |
|
امام علی (ع) می فرمایند: |
الکافی: |
راستی راستی یاس بوی مهربانی میدهد ها ... یکی میگفت ارغوانیاش محشر است ... راستش تا به حال یاس بو نکرده بودم ...
دیروز آمد و گفت: برایت یاس آوردم ... چه عطر خوشی داشت ... بوی یاس تمام
دلم را برداشت ... عطرش توی تمام رگهایم جاری شد ... جاری شد و من مست
شدم ... جاری شد و من دلتنگ شدم ... جاری شد و من بیتاب شدم ... و
فاصلهی من تا یادآوری آن اتفاق، همین مستی بود و دلتنگی و بیتابی ...
راستی یاس پرپر دیدهای؟! ... یاس کبود؟! ... یاس سوخته چهطور؟! ...
دیدهای پهلوی یاس بشکند؟! ... من نمیفهمم ... میشود به من بگویی پهلوی
شکسته دردش بیشتر است یا دل شکسته؟ ... من نمیفهمم ... در که آتش بگیرد،
یاس که پرپر بشود، علی کمرش میشکند، نه؟ ...
مادر، مقدس است، عشق هم ... عشق مادر به فرزند که دیگر زبانزد است ...
حالا اگر آن مادر، فاطمه باشد و آن فرزند، محسن ... آسمان هم قد خم میکند
از این داغ ...
دیگر قلمم یاری نمیکند ... بوی یاس میپیچد و چشمانم را تر میکند ...
راستی راستی یاس بوی مهربانی میدهد ...
الله الله بالصلوه فانها عمود دینکم
پیامبراکرم(ص)
حدیث |
اَوَّلُ النَّظَرَةِ لَکَ وَ الثّانیَةُ عَلَیکَ وَ لا لَکَ وَ |
|
امام صادق (ع) می فرمایند: |
من لایحضره الفقیه، ج 3، ص 474، ح 4658 |
حدیث |
اَعَزُّ العِزِّ العِلمُ ؛ لاِءَنَّ بِهِ مَعرِفَةُ المَعادِ وَ المَعاشِ، وَ اَذَلُّ الذُّلِّ الجَهلُ ؛ لاِءَنَّ صاحِبَهُ اَصَمُّ ، اَبکَمُ ، اَعمى ، حَیرانُ عزیزترین عزّت، دانش است، چرا که با آن معاد شناخته مىشود و راه کسب معاش به دست |
|
امام علی(ع) می فرمایند: |
نزهة الناظر، ص 70، ح 65 |
حدیث |
قَد خاطَرَ بِنَفسِهِ مَنِ استَغنى بِرَأیِهِ |
|
امام علی (ع) می فرمایند: |
من لایحضره الفقیه، ج 4، ص 388، ح 5834 |
حدیث |
فِى الاِنسانِ مُضغَةٌ اِذا هىَ سَلِمَت |
|
حضرت محمد (ص) می فرمایند: |
خصال، ص 31، ح 109 |